We zijn vanmorgen weer om 6.00 opgestaan, Jeffry wilde nog wat openhaardhout meenemen vanaf de overkant van de beek “ontzettende Hollander” en nam dus een frisse ochtendduik, brrr.
Na een stevig Amerikaans ontbijt, bacon and eggs, en het bagageluik vol brandhout hebben we even naar huis gebeld. Om 7.45 zaten we in de auto en gingen op weg. We gingen eerst naar Mariposa Grove. Hier staan de sequoia’s, de grootste bomen ter wereld. Om 8.00 liepen we al tussen deze reuzenbomen. Lekker rustig nog. We deden een korte trail, we hadden nog yoghurt in de benen en waren nog moe van gisteren, en we hadden nog meer in de planning. We hebben er een uur gelopen, en foto’s gemaakt met onder andere de Grizzly Giant. De grootste boom in dit bos. We voelden ons net “David de Kabouter” zo klein, en we zouden kunnen wonen in zo’n boom. Ook de omgevallen sequoia’s maakten indruk op ons. Zelfs Jeffry was kleiner dan de doorsnee van de omgevallen bomen.
Jammer waren de muggen, zo gauw je stil stond, werd je helemaal lek geprikt. Gisteren was dat in Yosemite Valley ook al zo. Ennn…zelfs de muggenbulten zijn hier groter dan in Nederland, lang leve de Tea Tree olie van Agnes.
Rond 9.15 reden we weer op weg richting de Tioga Pass. Om 10.00 uur waren we bij de afslag naar Glacier Point. Dit is een eenrichtingsweg van 26km naar een panorama uitzichtspunt. We hadden er toch tijd voor, dus zijn we er heen gereden.
Wauw, wat ontzettend mooi. Je keek over de watervallen, de valley en de bekende half dome. We vonden het punt net voor Glacierpoint eigenlijk nog mooier. Hier was de waterval van ons van gisteren nog mooier te zien. Het was eigenlijk gewoon onbeschrijflijk. Heerlijk even gezeten op de rand, en genoten van het uitzicht, met de kletterende watervallen onder ons.
.JPG)
Tegen 13.00 uur waren we dan eindelijk bij de Tioga Road. Dit is de hoogste pass/weg van Amerika. We kwamen boven de 9000 feet. Wat dat precies is, weten we even niet.
Om 13.30 uur was Jeffry erg moe. Dus lekker gemakkelijk even de camper aan de kant bij een meertje. (siesta lake) en Jeffry kon even siesta houden. Ondertussen maakte Marloes wat Noodles en broodjes klaar. Een half uurtje later kon Jeffry er weer tegen.
We reden steeds hoger, er kwam steeds minder begroeiing. Kale rotsen, met sneeuw op bepaalde plaatsen. We kwamen steeds meer sneeuw tegen, hoge bergen voor en naast ons, helemaal wit, en af en toe was de berm nog een hele rand sneeuw, waar de weg tussenuit geruimd was.
.JPG)
Tussendoor stromende beekjes die de watervallen in de valley zouden gaan vormen, en mooie bergmeren. Apart hoor, zo hoog. Heel erg mooi, we hebben ruim 2,5 uur over de pass gedaan.
Toen we het park uitreden veranderde de omgeving gelijk, veel droger en weinig begroeiing.
We waren al om 16.00 op de camping. Dus besloten we om Bodie nog te bezoeken. Dit is een Ghost-town. (Een verlaten stadje). Mensen gingen in Bodie wonen tijdens de Goldrush, en na een brand (als we het goed begrepen hebben) heeft iedereen de stad verlaten. Het was een stad met 10.000 inwoners. Het is nog uit de 19e eeuw. Allemaal houten huisjes, waar soms het servies nog op tafel stond. Grappig om eens te zien, maar het gaf ons wel een vreemd gevoel. Een beetje luguber, hoe alles zo verlaten was. Er was nog een school, een dokterspraktijk, winkels, en een mortuarium met kisten. Echt heel gek. Je kon ook het kerkhof bekijken, maar dat geloofden we wel.
De weg er naar toe was de laatste 3 mijl onverhard. Dus dat was flink wiebelen en schudden met de Camper, maar wel te doen.
Na een uurtje hadden we het wel gezien en gingen we weer terug naar onze camping in Monolake, Lee Vining.
Zo’n klein plekje als hier hebben we nog niet gehad. We kunnen bij de buren zo mee tv kijken. Er zit maar ongeveer 1,5m tussen onze en de andere campers. Het is ook weer een camping met weinig faciliteiten, maar wel met douche, en stroom en zo.
Vanavond lekker aardappeltjes, sla en hamburgers gegeten. En morgen op naar Las Vegas!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten