Gisteren lukt het up-daten niet, dus hebben we het vanmorgen maar even gedaan. Met de wedstrijd Bralzilie – Ghana op de achtergrond. We merkten dat onze gezichten toch wel verbrand waren. Door de harde wind helemaal niet gemerkt. Ook hebben we zere kuiten van het klimmen.
Om 9.00 zijn we opgehaald door Cruise-America. We werden naar Oakland gebracht, met tussenstops voor een andere passagier naar het vliegveld. Tegen 10.00 waren we bij Cruise-America. We kregen een video te zien met allerlei instructies. Nu maar hopen dat het gaat lukken allemaal. We hebben aantekeningen gemaakt. Haha…lekker serieus. Tegen 11.30 konden we weg bij Cruise America, met onze camper!!!.JPG)
Om 9.00 zijn we opgehaald door Cruise-America. We werden naar Oakland gebracht, met tussenstops voor een andere passagier naar het vliegveld. Tegen 10.00 waren we bij Cruise-America. We kregen een video te zien met allerlei instructies. Nu maar hopen dat het gaat lukken allemaal. We hebben aantekeningen gemaakt. Haha…lekker serieus. Tegen 11.30 konden we weg bij Cruise America, met onze camper!!!
.JPG)
Hij ziet er in eerste instantie mooi uit. Op de teller staat 69120 mijl. Dus hij is al aantal keren eerder gebruikt. En raad eens…geen cd-speler, maar een casette-recorder. Nou ja, er zijn in ieder geval genoeg radiozenders.
We hebben inkopen gedaan bij de Wal*mart. Wat een grote winkel. Met allemaal non-food producten. (en ook wel een afdeling food hoor.)Marloes kon zich helemaal uitleven bij de afdeling (echt een hele rij) scrap-boek spullen. Leuk voor de foto’s als we thuis zijn. We hebben ook tuinstoeltjes gekocht en eten en drinken. Alleen groente en fruit was er niet. Volgens ons eten de Amerikanen dit gewoon niet. Maar we werden naar een Safe-way op hetzelfde industrieterrein doorverwezen. Dit was een grote supermarkt, nou groter dan de Gamma in Zwolle. Alleen liepen er wat vreemde types op de parkeerplaats, die aan alle autodeuren voelden en overal naar binnen gluurden. Dus besloten we dat Jeffry buiten bleef en Marloes alleen ging shoppen. Zal je gebeuren, dat er nog voordat je in je camper slaapt wordt ingebroken. Ik (Marloes) was ongeveer de enige blanke in deze mega-super. Maar dat maakte niet echt uit. Er was gelukkig groente en fruit. Met sproei-installaties!!! Toen ik bijna klaar was met shoppen, zag ik dat er boven elk pad hing wat er in dat pad te koop was. Als ik dat nou eerder wist… wat een gezoek zeg. Maar we hebben voor de komende paar dagen eten. We hebben nog een klantenkaart genomen, waardoor we zo’n $13 bespaarden. Nou daar wilden we wel een formuliertje voor invullen toch?
Eindelijk konden we op weg gaan met de camper tegen 14.45 uur. Wat verschrikkelijk was het eerste stuk Interstate richting Yosemite zeg. Allemaal gaten en hobbels in de weg, de berm lag vol met kapotte autobanden en ontzettend druk. De wegen in België waren volgens ons beter. Echt makkelijk om te beginnen kon je dit niet noemen. Gespannen rijden was dit. Zeker omdat we alles op de buitenspiegels moesten doen. We moesten wennen aan de andere bewegwijzering, stoplichten na het kruispunt i.p.v. ervoor en de breedte van de camper. Kregen we onderweg ook nog een seintje dat een bagageklep van ons openstond. Ja dat hadden we niet allemaal gecontroleerd voor we weg gingen. Dus wij stoppen op de vluchtstrook. Dit gebeurt ons hopelijk niet weer. We misten gelukkig niks. Toen we de snelweg afgingen was het een stuk rustiger en het wegdek was veel beter. Gelukkig heeft niet heel Amerika zulke slechte wegen.
We kwamen door echte western/goldrush dorpjes, wauw hee, en we reden door de bergen. Voor Marloes spannende tijden. Zij zat naast de steeds dieper wordende afgrond, zonder vangrail. En Jeffry maar roepen om foto’s en film. Ja dag!!! Tegen 18.00 waren we op camping Yosemite Pines. We kregen een leuk plekje met picknicktafel en vuurring en bbq. Nu konden we eindelijk de koffers uitpakken, en op de koffers na paste alles gemakkelijk in de kastjes.
Het eten koken kon dan gebeuren. En dan heb je geen snijplank, maar 1 koekepan, en mis je het één en ander. Dat hoort er bij toch?Dus eerst aardappeltjes gebakken en sla gegeten, en daarna een heerlijke steak. Volgens ons was het biefstuk. Nou in Nederland werden er wel 2 biefstukken uit 1 biefstuk hier gehaald. Heerlijk!!! Alleen die warmte. Dat is even wennen zonder de harde wind in San Francisco. De airco draait op volle toeren. Om ons heen staan allemaal hele grote trailers en campers zo groot als touringcars. Wij zijn echt mini. Maar voor ons is het groot genoeg zo.
We hebben inkopen gedaan bij de Wal*mart. Wat een grote winkel. Met allemaal non-food producten. (en ook wel een afdeling food hoor.)Marloes kon zich helemaal uitleven bij de afdeling (echt een hele rij) scrap-boek spullen. Leuk voor de foto’s als we thuis zijn. We hebben ook tuinstoeltjes gekocht en eten en drinken. Alleen groente en fruit was er niet. Volgens ons eten de Amerikanen dit gewoon niet. Maar we werden naar een Safe-way op hetzelfde industrieterrein doorverwezen. Dit was een grote supermarkt, nou groter dan de Gamma in Zwolle. Alleen liepen er wat vreemde types op de parkeerplaats, die aan alle autodeuren voelden en overal naar binnen gluurden. Dus besloten we dat Jeffry buiten bleef en Marloes alleen ging shoppen. Zal je gebeuren, dat er nog voordat je in je camper slaapt wordt ingebroken. Ik (Marloes) was ongeveer de enige blanke in deze mega-super. Maar dat maakte niet echt uit. Er was gelukkig groente en fruit. Met sproei-installaties!!! Toen ik bijna klaar was met shoppen, zag ik dat er boven elk pad hing wat er in dat pad te koop was. Als ik dat nou eerder wist… wat een gezoek zeg. Maar we hebben voor de komende paar dagen eten. We hebben nog een klantenkaart genomen, waardoor we zo’n $13 bespaarden. Nou daar wilden we wel een formuliertje voor invullen toch?
Eindelijk konden we op weg gaan met de camper tegen 14.45 uur. Wat verschrikkelijk was het eerste stuk Interstate richting Yosemite zeg. Allemaal gaten en hobbels in de weg, de berm lag vol met kapotte autobanden en ontzettend druk. De wegen in België waren volgens ons beter. Echt makkelijk om te beginnen kon je dit niet noemen. Gespannen rijden was dit. Zeker omdat we alles op de buitenspiegels moesten doen. We moesten wennen aan de andere bewegwijzering, stoplichten na het kruispunt i.p.v. ervoor en de breedte van de camper. Kregen we onderweg ook nog een seintje dat een bagageklep van ons openstond. Ja dat hadden we niet allemaal gecontroleerd voor we weg gingen. Dus wij stoppen op de vluchtstrook. Dit gebeurt ons hopelijk niet weer. We misten gelukkig niks. Toen we de snelweg afgingen was het een stuk rustiger en het wegdek was veel beter. Gelukkig heeft niet heel Amerika zulke slechte wegen.
We kwamen door echte western/goldrush dorpjes, wauw hee, en we reden door de bergen. Voor Marloes spannende tijden. Zij zat naast de steeds dieper wordende afgrond, zonder vangrail. En Jeffry maar roepen om foto’s en film. Ja dag!!! Tegen 18.00 waren we op camping Yosemite Pines. We kregen een leuk plekje met picknicktafel en vuurring en bbq. Nu konden we eindelijk de koffers uitpakken, en op de koffers na paste alles gemakkelijk in de kastjes.
Het eten koken kon dan gebeuren. En dan heb je geen snijplank, maar 1 koekepan, en mis je het één en ander. Dat hoort er bij toch?Dus eerst aardappeltjes gebakken en sla gegeten, en daarna een heerlijke steak. Volgens ons was het biefstuk. Nou in Nederland werden er wel 2 biefstukken uit 1 biefstuk hier gehaald. Heerlijk!!! Alleen die warmte. Dat is even wennen zonder de harde wind in San Francisco. De airco draait op volle toeren. Om ons heen staan allemaal hele grote trailers en campers zo groot als touringcars. Wij zijn echt mini. Maar voor ons is het groot genoeg zo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten