Vanochtend stonden we lekker met de zon op. Wel op tijd, omdat we om 9.00 een jeep-tour hadden. Eerst nog gauw even een dag ge-update op internet. Om 9.00 vertrokken we, helaas niet met de jeep met open dak, wat we wel hadden afgesproken. Met een dichte jeep dus. Nou ja…volgens de indiaan die ons begeleidde: “Sometimes things change” Ja lekker gemakkelijk, maar we zijn toch maar ingestapt, anders hadden we ook niks. We kregen een privétour door alle tribals heen. Erg mooi, en hobbelig. De indiaan legde ons van alles uit, over de Navajo-indianen, en over de rotsen. We vonden alleen dat hij meer op een Colombiaans maffialid leek, maar we hebben het overleefd. Hij speelde af en toe op een indiaanse fluit, hij was dat aan het leren, zei die, het klonk al wel net echt. Geweldige foto’s gemaakt vinden we zelf. Er werd overal een link gelegd naar John Wayne, er zijn ook veel western films hier opgenomen. Herkenbaarrrrr! .JPG)
Na de tour zijn we nog even over de indianenmarkt gelopen en we hebben een mooie dromenvanger en vredespijp gekocht. Past mooi bij onze pijpenverzameling ; ) (we hebben al een waterpijp uit Turkije). Toen op weg naar de Grand Canyon. We mochten de klok weer een uur terug zetten. Geluncht bij de Burger King. Voor Jeffry was er een 4-dubbele cheese-bacon burger. Die moest natuurlijk geprobeerd worden! It was very gooooood!!! Onderweg een flinke regenbui gehad, met op de radio heel toepasselijk Phill Collins met “I wish it would rain down on me”.
Maar toen we bij de Grand Canyon aankwamen scheen af en toe het zonnetje weer, wat de rotsen heel mooi kleurde. Wauw hé, wat een uitzicht, en wat een afgrond onder ons. En wat groot zeg! Heel ver onder ons zagen we de Colorado rivier lopen. We zijn via Desertview het park ingereden, en via de uitzichtpunten naar Grand Canyon Village gereden. Wat doen sommige mensen toch eng voor een foto. Ze zoeken echt het uiterste randje op, ondanks alle waarschuwingen. Eén misstap en dat was het dan. Zo gelijk was de grond ook weer niet en het had net geregend. Gevaarlijk hoor! Tegen 17.00 stonden we op de camping, midden in het bos, alleen weer zonder voorzieningen. Toch weer even zuinig zijn met de apparaten zoals de laptop, fototoestellen en videocamera. We hebben bloemkool gegeten met aardappeltjes, Jeffry was de kok van vandaag! Hij deed zelfs de afwas, soms is het een echte gentlemen. Wat een luxe voor Marloes!
’s Avonds met de shuttle naar Yavapai-point geweest om de zonsondergang te bekijken. We waren precies op tijd. Maar wat was dit mooi zeg. Geweldig moment! Zeker de moeite waard. Daarna lekker gerelaxt, foto’s bekeken en wat tijdschriften gelezen.
Na de tour zijn we nog even over de indianenmarkt gelopen en we hebben een mooie dromenvanger en vredespijp gekocht. Past mooi bij onze pijpenverzameling ; ) (we hebben al een waterpijp uit Turkije). Toen op weg naar de Grand Canyon. We mochten de klok weer een uur terug zetten. Geluncht bij de Burger King. Voor Jeffry was er een 4-dubbele cheese-bacon burger. Die moest natuurlijk geprobeerd worden! It was very gooooood!!! Onderweg een flinke regenbui gehad, met op de radio heel toepasselijk Phill Collins met “I wish it would rain down on me”.
Maar toen we bij de Grand Canyon aankwamen scheen af en toe het zonnetje weer, wat de rotsen heel mooi kleurde. Wauw hé, wat een uitzicht, en wat een afgrond onder ons. En wat groot zeg! Heel ver onder ons zagen we de Colorado rivier lopen. We zijn via Desertview het park ingereden, en via de uitzichtpunten naar Grand Canyon Village gereden. Wat doen sommige mensen toch eng voor een foto. Ze zoeken echt het uiterste randje op, ondanks alle waarschuwingen. Eén misstap en dat was het dan. Zo gelijk was de grond ook weer niet en het had net geregend. Gevaarlijk hoor! Tegen 17.00 stonden we op de camping, midden in het bos, alleen weer zonder voorzieningen. Toch weer even zuinig zijn met de apparaten zoals de laptop, fototoestellen en videocamera. We hebben bloemkool gegeten met aardappeltjes, Jeffry was de kok van vandaag! Hij deed zelfs de afwas, soms is het een echte gentlemen. Wat een luxe voor Marloes!
’s Avonds met de shuttle naar Yavapai-point geweest om de zonsondergang te bekijken. We waren precies op tijd. Maar wat was dit mooi zeg. Geweldig moment! Zeker de moeite waard. Daarna lekker gerelaxt, foto’s bekeken en wat tijdschriften gelezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten