Dag 1, 24-06-‘06

Vanochtend tegen 6.00 uur werden we opgehaald door de ouders van Marloes. Zij wilden ons graag naar Schiphol brengen. Eindelijk was het dan zo ver. Waar we zo lang naar uitgekeken hadden. We gingen op vakantie. Marloes nog in een “ After-concert-dip” van het concert van Robbie Williams afgelopen donderdag. Nu op naar de volgende hoogtepunten. (Hopen we ; ) )

Op schiphol aangekomen om ongeveer 7.30 uur, was er maar een korte rij bij de incheckbalie. Dus nog maar even samen met Jan en Agnes koffie gedronken met appelgebak (!) (om 7.30 ’s ochtends.) Om 9.15 uur moesten we bij Gate G6 zijn. We verwachtten heel wat van de sucurity-check, maar we hoefden alleen wat vragen te beantwoorden, als waar we heen gingen, wat we gingen doen, waarom we gingen, wie onze koffers had ingepakt, blablabla…..Wel moest de laptoptas open door de detector. Maar gelukkig geen schoenen uit, of alle apparatuur opstarten. Het boarden ging best snel, en eenmaal in het vliegtuig kwamen we al in Amerikaanse sferen. Wat een “Amerikaans geknauw” om ons heen, leuk om te horen.

Het vliegtuig zelf is voor ons erg luxe. (Vergeleken met de Turkse toestellen). We kregen een kussen, een deken, headphones, en een heerlijke lunch. Kip met rijst en worteltjes, en een broodje ennn…een “double chocolate-chip-cookie”. Geregeld werd er drinken langs gebracht. Op dit moment is het op Nederlandse tijd 13.20 uur, we vliegen nu dus zo’n 3 uur. Het gaat tot nu toe erg snel. Alleen is het één groot wolkendek, dus zagen we niks van Engeland waar we over heen vlogen. Na nog wat grote glazen drinken veel plassen en nog een pizza kwamen we eindelijk in Amerikaans luchtruim.

Nu zijn we in Atlanta. Het is nu 15.30 hier, dus 21.30 uur in Nederland. De rest van de vlucht bleef het bewolkt. We vlogen over New York, maar helaas zagen wij niks anders dan wolken. Wel heel apart vonden we de bebouwde omgeving, toen we gingen landen. Er was telkens een straat, en dan weer bos/bomen. Een beetje een onsamenhangend geheel. Maar het waren wel echt van die huizen uit films, waar de krantenjongen dan de krant in de tuin gooit, of van de sims (voor wie dat kent). Aangekomen in Atlanta krijg je ineens keihard 31 graden op je dak. Dat is wel even anders zeg. We moesten langs Immigrations. Waar we ons paspoort moesten laten checken en ons visa formulier, wat we in het vliegtuig ingevuld hadden. Marloes kreeg allerlei vragen. Waarom kom je naar de USA? Hoe lang blijf je? Ben je alleen? Jeffry kreeg andere vragen: Ben je basketballer, Nee, o wat verdienen voetballers dan in Nederland, net zo veel als American Football players? Tja…de rest hoefde Jeffry niet te vertellen. We haalden onze koffers op, en gingen door de douane. Schoenen moesten hier wel uit. En nu zitten we op een foodcourt. Een plein met MC Donalds, Italian Kitchen, Panda express en een Arby’s. Allemaal fast-food. Lekker even wat kouds drinken. En wachten op de vlucht naar San Francisco. Honger hebben we niet.

De vlucht naar San Francisco had ongeveer een uur vertraging. We hebben wat proberen te slapen. Jammer dat we niet bij een raampje zaten. We vlogen namelijk over de Rocky-Mountains. Marloes mocht van een Latijns Amerikaans echtpaar nog wel een foto schieten bij hun raampje. Na 4,5 lange uren landden we eindelijk in San Francisco. Bagage kwam vrij snel, dus konden we gelijk een taxi zoeken. Goed geregeld allemaal. Het werd net schemerig, maar de eerste beelden die we vanuit de taxi kregen, waren wel geweldig. De stad op de 43 heuvels, hoge gebouwen, kaarsrechte straten en mega grote auto’s. Om 21.30 uur lokale tijd waren we in het hotel. Dat is 6.30 uur in Nederland. Leuke kamer, met uitzicht op Gearystreet. We hebben zelfs een jacuzzi, en een kingsize bed. En toen konden we alleen nog maar slapen…om 23.00 uur lagen we lekker in bed. Wat een lange dag was dit.